Ο ρόλος των μεσαίων διευθυντικών στελεχών στην επιτυχή διαχείριση αλλαγής σε επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών στο δημόσιο τομέα

Στην Ελληνική πραγματικότητα οι επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών του δημοσίου τομέα υστερούν σοβαρά ως προς τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους, σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα ή/και ακόμα και με αντίστοιχες δημόσιες επιχειρήσεις άλλων χωρών της Ευρώπης. Αυτό τις κάνει λιγότερο ανταγωνιστικές και κατά κύριο λόγο και ζημιογόνες. Σ’ αυτό συντελούν πολλές παράμετροι, με κυριότερη, την οργανωσιακή κουλτούρα των στελεχών, δυστυχώς όχι μόνο των κατώτερων, αλλά και των μεσαίων που αποτελούν τους συνδετικούς κρίκους ανάμεσα στον εργαζόμενο και την διοίκηση της εταιρείας, η οποία, κατά κύριο λόγο, αποτελεί διορισμένες πολιτικές επιλογές, συχνά χωρίς γνώση στο αντικείμενο της υπηρεσίας που παρέχει η δημόσια επιχείρηση και με εξαιρετικά βραχυχρόνια θητεία. Σ’ αυτή την εργασία θα εξετάσουμε ποιος είναι ο ρόλος των μεσαίων στελεχών στην επιτυχή διαχείριση αλλαγής σε επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών στο δημόσιο τομέα, μέσα από την δημιουργία υγιούς οργανωσιακής κουλτούρας και πόσο σημαντικός είναι αυτός ο ρόλος στην επιτυχία του εγχειρήματος αυτού. Θα κινηθούμε σε δύο άξονες και θα προτείνουμε συγκεκριμένες τεχνικές που μπορούν να εφαρμόσουν, τόσο η Διοίκηση απέναντι στα μεσαία στελέχη, όσο και τα μεσαία στελέχη της επιχείρησης απέναντι στα κατώτερα στελέχη, προκειμένου να οδηγηθούμε στην επιθυμητή αλλαγή, ώστε η επιχείρηση να γίνει ανταγωνιστική. Επίσης θα εξετάσουμε πως η συναισθηματική νοημοσύνη, αλλά και οι υπόλοιπες τεχνικές του μάνατζμεντ, που έχουν στην διάθεσή τους τα μεσαία στελέχη και όχι μόνο, μπορούν να συντελέσουν σε μια επιτυχημένη αλλαγή. Η μεθοδολογία που θα χρησιμοποιήσουμε για την μελέτη της εργασίας μας θα γίνει μέσα από την μελέτη περίπτωσης σε μεγάλο και γνωστό Οργανισμό παροχής υπηρεσιών του δημοσίου τομέα της Ελλάδας. Η συλλογή των δεδομένων προς ανάλυση θα γίνει τόσο με την μελέτη βιβλιογραφικών πηγών (αναφέρονται ενδεικτικά παρακάτω) όσο και μέσα από συνεντεύξεις με στελέχη του Οργανισμού, αλλά και μελέτη της σχετικής νομοθεσίας που διέπει τον Οργανισμό και σχετικών εκθέσεων (πχ. Έκθεση Πεπραγμένων).