Η επιβίωση του αρχαίου δράματος στο έργο Ηλέκτρα, ή η πτώση των προσωπείων της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ

Η παρούσα διατριβή αποσκοπεί στη διερεύνηση της πρόσληψης των αρχαίων ελληνικών τραγωδιών που αφορούν τον μύθο των Ατρειδών, και κυρίως της Ηλέκτρας του Ευριπίδη, στο έργο Ηλέκτρα, ή η πτώση των προσωπείων της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ. Ο μύθος και ο δραματικός χαρακτήρας της Ηλέκτρας αποτελούν βασικό σημείο της διατριβής.
Η Ηλέκτρα του Ευριπίδη αποτελεί το βασικό διακείμενο του έργου της Γιουρσενάρ και συνεπώς το έργο Ηλέκτρα, ή η πτώση των προσωπείων εξετάζεται εκ παραλλήλου με την τραγωδία του Ευριπίδη. Το έργο της συγγραφέως αναλύεται διεξοδικά σε σχέση με την ευριπίδεια τραγωδία και εντοπίζονται ομοιότητες, αποκλίσεις και παράλληλοι άξονες των δύο δραμάτων. Αξιολογείται η λειτουργία και η σημασία του αρχαίου μύθου για την κατανόηση του έργου της Γιουρσενάρ. Επίσης εξετάζονται οι γενικότερες απόψεις της ίδιας της συγγραφέως έτσι όπως ανιχνεύονται στο συγκεκριμένο θεατρικό έργο.
Το έργο Ηλέκτρα, ή η πτώση των προσωπείων εξετάζεται και σε σχέση με τα υπόλοιπα αρχαία δράματα που αφορούν στον μύθο της Ηλέκτρας, ήτοι την Ηλέκτρα του Σοφοκλή, τον Ορέστη του Ευριπίδη και τις Χοηφόρους του Αισχύλου, τα οποία ωστόσο δεν αποτελούν κύρια διακείμενα του έργου της Γιουρσενάρ.
Η διατριβή συζητεί και τον θεατρικό μονόλογο Κλυταιμνήστρα, ή το έγκλημα της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, λόγω του ότι και στο εν λόγω δράμα η συγγραφέας επίσης αναδιαπραγματεύεται τον μύθο της οικογενείας των Ατρειδών, κυρίως όμως από την σκοπιά της Κλυταιμνήστρας.