Η παγκόσμια οικονομική κρίση που έχει επηρεάσει την κοινωνική και οικονομική ευημερία των χωρών παγκοσμίως, επηρεάζοντας αισθητά και τους τομείς υγείας. Με την πάροδο των ετών οι εκάστοτε κυβερνήσεις διαμορφώνουν τα ασφαλιστικά τους προγράμματα με σκοπό την πλήρη κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού για υπηρεσίες υγείας. Ως σημαντικότερος στόχος των κυβερνήσεων είναι να εξαλειφθούν οι ανισότητες που επικρατούν μεταξύ των ασθενών στους τομείς της υγείας. Στην Ελλάδα η δομή των συστημάτων υγείας κατά την πάροδο των ετών έχει τροποποιηθεί ικανοποιώντας τις σύγχρονες ανάγκες, τα τελευταία έτη το σύστημα υγείας χαρακτηρίζεται ως μικτό. Οι ασθενείς λόγω της οικονομικής κρίσης και των ανισοτήτων που επικρατούν, βιώνουν ανισότητες μη μπορώντας να καλύψουν τις ανάγκες τους για καλύτερη ποιότητα υγείας. Οι περισσότεροι στρέφονται στην δημόσια κάλυψη για της υγειονομικές τους ανάγκες, παρότι ο κρατικός προϋπολογισμός μειώθηκε σε μεγάλα ποσοστά για τους νοσοκομειακούς πόρους. Αυτοί που πλήττονται από τις μειωμένες εισφορές και την αύξηση της ζήτησης στις νοσοκομειακές μονάδες είναι το υγειονομικό προσωπικό όλων των ειδικοτήτων. Η αύξηση της επαγγελματικής δυσαρέσκειας τα τελευταία έτη έχει αυξηθεί λόγω των δυσμενών συνθηκών εργασίας και των ανισοτήτων στις αμοιβές που δεν αναλογούν στο φόρτο εργασίας. Το σύνδρομο "burnout" έχει εισχωρήσει στην καθημερινότητα των εργαζομένων και έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην επαγγελματική ανέλιξη και συναισθηματική ευημερία των επαγγελματιών υγείας.

Η ικανοποίηση των εργαζομένων αποτελεί μια από τις βασικότερες προϋποθέσεις επιτυχίας κάθε οργανισμού. H ανίχνευση των παραγόντων που επηρεάζουν την εργασιακή ικανοποίηση είναι αναγκαία για την ενίσχυση της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας ενός οργανισμού υγείας. Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι η διερεύνηση του βαθμού εργασιακής ικανοποίησης του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών, εν μέσω οικονομικής κρίσης, η ανάλυση των δημογραφικών και κοινωνικο-οικονομικών χαρακτηριστικών του καθώς και των κυριότερων προσδιοριστικών παραγόντων της ικανοποίησης από την εργασία. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε µε τη χρήση του αμερικάνικου ερωτηματολογίου μέτρησης της εργασιακής ικανοποίησης (Job Satisfaction Survey, JSS) του Καθηγητή ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο της Florida Paul E. Spector, στο οποίο προστέθηκαν 10 επιπλέον ερωτήσεις για την κάλυψη δημογραφικών και κοινωνικο-οικονομικών χαρακτηριστικών. Η εν λόγω έρευνα πραγματοποιήθηκε το χρονικό διάστημα Ιανουάριο – Φεβρουάριο 2016. Το δείγμα αποτέλεσαν 115 ιατροί και νοσηλευτές, διαφορετικών ειδικοτήτων και κλινικών του νοσοκομείου µε τη μέθοδο της τυχαίας δειγματοληψίας. Το ερευνητικό εργαλείο, ήταν ένα ειδικά διαμορφωμένο ερωτηματολόγιο αποτελούμενο από ερωτήσεις κλειστού τύπου στο οποίο οι συμμετέχοντες καλούνταν να απαντήσουν, εκτός από τις ερωτήσεις που περιελάμβανε τα δημογραφικά τους στοιχεία, σε µία ποιοτική κλίμακα τύπου Likert εκφράζοντας το μέγεθος συμφωνίας ή διαφωνίας ανάλογα µε την ερώτηση (1= συμφωνώ απόλυτα, 2=συµφωνώ, 3=ούτε συμφωνώ ούτε διαφωνώ, 4=διαφωνώ και 5=διαφωνώ απόλυτα). Τα αποτελέσματα προέκυψαν μετά από ανάλυση, μέσω του προγράμματος Microsoft Office Excel 2007. Αναδείχθηκαν 9 κριτήρια εργασιακής ικανοποίησης: μισθός, προαγωγή, προϊστάμενος, πρόσθετες παροχές, έκτακτες ανταμοιβές, ισχύουσες διαδικασίες, συνεργάτες, φύση εργασίας και επικοινωνία. Σε κάθε έναν από τους παραπάνω παράγοντες αντιστοιχούν 4 ερωτήσεις, από τις αναλύσεις των οποίων ακολούθησαν τα αποτελέσματα. Η μέση τιμή συνολικής ικανοποίησης βρέθηκε 3,786 σε κλίμακα 1 έως 6, γεγονός που δείχνει ότι η εργασιακή ικανοποίηση του ιατρικό-νοσηλευτικού προσωπικού του νοσοκομείου είναι σε ουδέτερα επίπεδα. Συμπεράναμε ότι στη περίπτωση του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών, ο μισθός, οι πρόσθετες παροχές, έκτακτες ανταμοιβές, ο προϊστάμενος, οι ισχύουσες διαδικασίες, η φύση της εργασίας, οι ευκαιρίες προαγωγής και η επικοινωνία εντός του οργανισμού, φαίνεται ικανοποιούν σε μέτριο βαθμό, τόσο τους γιατρούς όσο και τους νοσηλευτές. Συμφωνούν ότι η γραφειοκρατία εμποδίζει την άμεση και απρόσκοπτη άσκηση των καθηκόντων τους, θεωρούν ότι δεν υπάρχει αξιοκρατία ή δικαιοσύνη κατά τη βαθμολογική εξέλιξη και προαγωγή τους και δεν είναι ικανοποιημένοι από τις οικνομικές τους απολαβές. Αντίθετα η συνεργασία με τους συναδέλφους αποτελούν παράγοντες ικανοποίησης και για τις δύο ομάδες εργαζομένων.