Εισαγωγή: Ο καρκίνος μαστού είναι μια συχνή χρόνια νόσος. Η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης ανέδειξε μια νέα πτυχή, τις ψυχοκοινωνικές διαστάσεις. Οι ασθενείς αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα στρεσσογόνες καταστάσεις, όπως η διάγνωση, η θεραπεία και η υποτροπή της νόσου. Η χειρουργική αντιμετώπιση της νόσου, με ακρωτηριασμό, προκαλεί αλλαγή στην εικόνα του σώματος, διαταραχή του ρόλου στην οικογένεια καθώς και μείωση της κοινωνικής συμμετοχής. Σκοπός: H διερεύνηση της εμφάνισης και της έκτασης ψυχοκοινωνικών επιπτώσεων στις ασθενείς με καρκίνο του μαστού στην Ευρώπη. Μεθοδολογία: Είναι μία συστηματική ανασκόπηση. Η αναζήτηση βιβλιογραφίας έγινε από τον Νοέμβριο του 2014 μέχρι τις αρχές του 2015. Έγινε αναζήτηση στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων: Medline, Science Direct και Scopus. Αποτελέσματα: Οι ψυχοκοινωνικές διαστάσεις που προέκυψαν είναι οι εξής: α) οι φόβοι και οι ανάγκες των ασθενών, β) τα ψυχολογικά προβλήματα, γ) η ποιότητα της ζωής, δ) η ανησυχία για τα παιδιά, ε) η επιστροφή στην εργασία, στ) η σεξουαλική λειτουργία, ζ) η εικόνα σώματος, η) οι ανάγκες των συγγενών, θ) η ανάγκη για ψυχοκοινωνική υποστήριξη, και ι) ο ρόλος των ψυχοκοινωνικών παραγόντων στην επιβίωση. Η συχνότητα εμφάνισης και η έκταση των διαστάσεων αυτών ποικίλει και εξαρτάται από κοινωνικοδημογραφικούς παράγοντες, κοινωνικοπεριβαλλοντικούς παράγοντες καθώς και από τα ατομικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας. Συμπεράσματα: Οι έρευνες για τον καρκίνο του μαστού και η κλινική υποστήριξη πρέπει να έχουν ως επίκεντρο την οικογένεια. Οι παρεμβάσεις πρέπει να έχουν ως στόχο την κάλυψη των πληροφοριακών αναγκών, τη διαχείριση της αβεβαιότητας, τον έλεγχο των συμπτωμάτων, την αντιμετώπιση των πολιτισμικών διαφορών και την ενίσχυση της κοινωνικής και συναισθηματικής υποστήριξης.