Κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων, οι κυπριακές ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες έχουν πραγματοποιήσει μια σημαντική ανάπτυξη στους τομείς της οργάνωσης, διοίκησης και χρήσης της τεχνολογίας της πληροφόρησης. Η ανάπτυξη αυτή συνέβαλε στην πραγματοποίηση κάποιων αλλαγών που βοήθησαν τη βιβλιοθηκονομική κοινότητα να έρθει πιο κοντά στην εφαρμογή μιας άμεσης αναθεώρησης του ρόλου των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών και των βιβλιοθηκονόμων. Παρόλα αυτά, η οργάνωση και η διοίκηση μιας ακαδημαϊκής βιβλιοθήκης φαίνεται να είναι πιο πολύπλευρη και πιο περίπλοκη συγκρινόμενη πάντα, με μια τυπική εμπορική επιχείρηση. Τόσο ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας που τις διακρίνει, όσο και ο κυρίαρχος ρόλος τους ως φορείς πρόσβασης στην πληροφορία και τη γνώση, καθώς και η συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική και ερευνητική δραστηριότητα των Πανεπιστημίων, κάνει δυσκολότερο το έργο τους. Η παρούσα ερευνητική μελέτη παρέχει μία ολοκληρωμένη προσέγγιση της οργάνωσης και διοίκησης των Κυπριακών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών. Στόχος της είναι να παρουσιάσει με ακρίβεια την υπάρχουσα κατάσταση στον χώρο των Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών της Κύπρου και να υποδείξει την αναγκαιότητα για βέλτιστη οργάνωση και διοίκηση. Επιπλέον, να συνεισφέρει στο ρόλο που καλείται να διαδραματίζει η σύγχρονη ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη και να υποδείξει την αναγκαιότητα στελέχωσής της από επαγγελματίες βιβλιοθηκονόμους και επιστήμονες πληροφόρησης. Στη συνέχεια παρουσιάζει τα αποτελέσματα μιας ποσοτικής έρευνας που διεξήχθη μέσω δυο διαφορετικών ερωτηματολογίων. Το πρώτο καταγράφει τις αντιλήψεις των Βιβλιοθηκονόμων που δουλεύουν στις Βιβλιοθήκες για την υπάρχουσα κατάσταση που επικρατεί, ενώ το δεύτερο παρουσιάζει την ικανοποίηση των χρηστών που έρχονται σε άμεση επαφή με αυτές. Όπως διαφαίνεται από τα συμπεράσματα της μελέτης, η ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη πρέπει να συμμετέχει ενεργά σε οποιαδήποτε μακροχρόνια στρατηγική βελτίωσης της εκπαίδευσης, παροχής πληροφόρησης, οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ανάπτυξης. Τέλος, για να εξασφαλιστεί ο συντονισμός των βιβλιοθηκών, πέρα από την υποστήριξη των τοπικών αρχών, πρέπει να υποστηρίζεται με ειδική νομοθεσία και πολιτικές.